“Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.”
Johannes 1:5
Ik lach, ik huil, ik dans, ik schreeuw
Dagen vol uitersten
Ik sta op de top dan zit ik weer heel diep in het dal
Ik spring, ik klim totdat ik weer val
Het is zo donker
Geen rust, geen hoop
Intense leegte in mijn hoofd
Dan hoor ik het, heel zacht
Een fluistering breekt door deze nacht
“Stil maar, wacht maar…
In Mij ben jij al overwinnaar”.
In augustus afgelopen jaar deelde ik al iets over depressie. Ik vertelde over de hoop die er is in Jezus. Dat waar Hij is depressie moet wijken. En dan geloof ik ook ten volle. Maar dit was wel weer een goede reden voor het kwaad om mij aan te vallen. Daarom heb ik een tijdje niks geschreven, want ik ging door een diep dal van duisternis. Maar zoals de Bijbeltekst bovenin al zo mooi zegt: ‘Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het NIET in haar macht gekregen’. Hoewel het licht in het dal bijna niet te vinden was, was het daar wel. En zoals altijd heeft het licht overwonnen.
Het is confronterend, dat wel. Ik wil graag sterk zijn en gelukkig maar in dat dal van duisternis was er niks van dat alles. Alleen maar zwakte, leegte en wanhoop. En dan houd ik mij vast aan de tekst in 2 Korintiërs 12:9 waar staat: “Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.” Dus geef ik mij over aan mijn zwakheid, zodat de kracht van God zichtbaar mag worden in mijn leven.
Hij is de reden dat ik accepteer dat het niet altijd even goed gaat en dat er soms een diep dal van duisternis is waar ik doorheen moet. Ieder mens heeft zo zijn eigen strijd en hoewel het confronterend is en moeilijk accepteer ik dit. Door Hem kan ik zeggen: het is goed. En door Hem weet ik: het kómt goed.
Mariëlle