Onlangs was ik met mijn vrouw een weekendje weg. Gezien het drukke bestaan in ons gezinshuis is dat wat mij betreft een must. Niet elke week natuurlijk, maar zo één keer per 6 weken of zoiets. We hebben een aantal vaste adressen waar we minimaal één keer per jaar naar toe gaan, maar we zoeken ook nog wel eens nieuwe “pareltjes.” Mijn vrouw heeft slaagt daar altijd erg goed in. Ze is erg gevoelig voor sfeer. Dit keer hadden we een prachtig klein pandje aan één van de grachten in het centrum van Franeker gehuurd. Het pand is gebouwd in 1664. Voordat dit pandje er stond was het een steeg. Aan de voorzijde wat breder en aan de achterzijde een stuk smaller. Aan de andere kant van de gracht staat het korendragershuisje. Van daaruit werden de zakken gedragen door de steeg, zo het centrum van Franeker in. Op enig moment veranderde het transport en besloot een schipper de steeg te bebouwen. Zodoende zijn de buitenmuren van de buren de binnenmuren van dit meer dan prachtige huisje voor twee personen.
Tijdens één van de wandelingen door dit dorpje, excuus, door deze (elfsteden)stad zagen we de prachtige gevels van de huizen uit weleer. Ze worden overigens nog steeds bewoond en het is een genot om er te lopen. Grote winkelketens vind je niet of nauwelijks in het centrum. Het zijn over het algemeen winkels en bedrijven die nog op zichzelf staan. Eén van de winkeliers gaf tijdens een gesprek aan, dat er veel onderlinge samenwerking is en dat er veel samen ondernomen werd. Zodoende hadden deze winkels nog goed bestaansrecht. Toen we een bruggetje over de gracht overstaken, zagen we dat één van de straatjes “Godsacker” heet. En of je wilt of niet, daar ga je toch over nadenken. Mijn vrouw spoorde me aan om er een foto van te maken, zodat ik dat wellicht kon gebruiken in een blog. Ziehier!
Op de hoek van “Godsacker” was vroeger een weeshuis gevestigd. Ene Gerhardus Agricola besteedde zijn hele bezit om op die plek een weeshuis te stichten. Als je daar dan over nadenkt en tot je laat doordringen, dan heeft die Gerhardus nogal wat betekent voor deze kinderen. Hij was op Gods Akker aan het werk om deze kinderen onderdak te bieden en hen hoogstwaarschijnlijk ook te vertellen wie God voor hen was. Hoe groot is onze bereidheid om op Gods Akker te werken? Wat mag het ons kosten? Jezus kocht de hele mensheid met zijn leven, dus is het Zijn Akker. Het is aan ons om Zijn Woorden aan iedereen te vertellen. Klaar voor? Daar gaan we dan!
Carlo