‘Zoek je rust bij Hem’, zei iemand mij vorige week. Mooi advies en een mooie toevoeging ook aan mijn dagelijkse stille tijd. Maar makkelijk is het niet, rust zoeken bij Hem. Want hoewel veel mensen mij misschien zien als een rustig persoon, is het nooit rustig in mijn hoofd. En hoewel ik heel goed stil kan zijn is het nooit stil in mijn hoofd. Dat maakt het hebben van een letterlijke stille tijd en het vinden van rust wel wat lastig. Ik ben stil, ik sluit mijn ogen terwijl ik in gedachten aan de voeten van Jezus kniel. Maar ik ben nog niet aangekomen bij de troon of mijn gedachten stuiteren alweer alle kanten op. Een kwestie van tijd? Oefening baart kunst? Eén ding weet ik wel, als ik ergens mijn rust ga vinden dan is het wel bij Hem. Dus blijf ik zoeken. Ik ben stil, sluit mijn ogen, negeer de vlinders en loop doelbewust naar Hem toe. Ik weet dat niets mij van Hem kan scheiden. De hoop die daarin ligt is mijn kracht.
Terwijl ik dit schrijf komt de bemoediging en het advies alweer voorbij in één van mijn afspeellijsten. Het nummer ‘Turn your eyes upon Jesus’.
Turn your eyes upon Jesus
Look full in His wonderful face
And the things of earth will grow strangely dim
In the light of His glory and grace
Ik hou mijn ogen gericht op Jezus, ik kijk Hem aan en vergeet even alles om me heen. Alles wat net nog zo belangrijk leek vervaagt totdat ik alleen Hem nog maar zie.
Mariëlle