Op het moment van schrijven is mijn oudste kleindochter jarig. Ze is 8 jaar geworden. Geboren om 11.23 uur, ik weet het nog precies.Wát een feest. En oh, wat kan ik me de euforie nog voor de geest halen. Voordat de geboorte een feit was werd me, door degenen die me als opa voorgegaan zijn, verteld hoe het opa-schap zou voelen. Nou, ik verklaarde ze bijna voor gek. Ik bedoel, een kleinkind krijgen leek me echt heel erg leuk hoor, maar om nu zo overdreven te reageren….En toen, op die 21e juli in 2014 om 11:23 uur, wist ik in één klap wat die opa’s bedoelden. Pats Boem! Wat zeg ik? Ik torende hoog boven alles en iedereen uit wat gevoelens voor m’n kleinkind betreft. Ik vertelde aan iedereen, dat ik nou toevallig de allermooiste en allerliefste kleindochter van deze wereld en verre omstreken had. En als er ook maar één iemand zou zijn die toen, nu en in de toekomst verkeerde bedoelingen met haar had en/of heeft, die heeft gewoon een héél zwaar probleem met deze opa!
We hebben al heel veel leuke dingen met elkaar meegemaakt. De eerste twee jaren van haar leven heb ik dat wekelijks in een blog vastgelegd op Facebook. Om privacy redenen ben ik daar toen mee gestopt. Heel logisch, maar ik wilde iedereen laten zien hoe lief, mooi en slim deze kleindochter was. Ik heb van haar eerste en tweede jaar die blogs met bijbehorende foto’s in een jaarboek vastgelegd. Beide exemplaren heeft ze en ze heeft ze inmiddels beide ook gelezen. Oh man, wat een liefde kun je voor een mens hebben! In de jaren daarna kwamen nog meer kleinkinderen; 2 kleindochters en een kleinzoon maakten alles nog mooier. Moet je dan al die liefde verdelen over de kinderen? Nee hoor, je wordt gewoon weer gevuld met extra liefde. De liefde overstroomt bijna. In Spreuken 17 vers 6 staat geschreven: “kleinkinderen zijn voor grootouders de kroon op hun leven.” Nou, daar is geen woord aan gelogen.
Het brengt mij ook bij één van mijn favoriete Bijbelteksten, nl. “want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” En iedereen weet natuurlijk waar die tekst staat………..juist, in Johannes 3 vers 16. Laat dat eens even op je inwerken. Wij mensen in deze wereld maken dagelijks fouten. En toch heeft God heeft ons zo lief, dat Hij Jezus, Zijn eniggeboren Zoon, daarvoor gegeven heeft. Jezus, de Zoon van God, moest ondraaglijke pijn lijden en sterven voor jou en mij. Daarmee werd de prijs voor jou en mij betaald. Nou, daar kun je als mens toch niet of nauwelijks bij? Ik moet er niet aan denken, dat ik mijn kinderen of kleinkinderen op zou moeten offeren om andere mensen te redden. Ik zou er niets eens over na kunnen denken, wordt al knettergek bij de gedachte alleen! Het is dus niet zomaar iets, dat Jezus voor ons aan het kruis gegaan is en hoeveel pijn Hij geleden heeft. Bedenk ook hoeveel pijn God moet hebben gehad in deze situatie….. En wij? Wij hoeven alleen maar dankbaar te zijn en andere mensen te vertellen, wat er ruim 2000 jaar geleden aan dat kruis is gebeurd, maar bovenal ook waarom dat is gebeurd. Laten we getuigen van al die dingen die God in ons leven heeft gedaan en dat het eeuwigheidswaarde mag hebben voor de mensen die ons horen. “For God so loved the world……….”
Carlo